Op bezoek

Voor vandaag had ik wel zin in een lekker tochtje fietsen. Maar gisteravond was het aardig laat geworden, net als de avond ervoor. Ik had dus niet zoveel zin om vroeg op te staan zodat ik naar mijn werk kon fietsen.
In plaats daarvan ben ik vanavond naar mijn ouders in Nijkerk gaan fietsen, een afstand van ongeveer 45 km. Op de heenweg stond er een redelijk windje. Langs de Knardijk had ik 'm vrijwel achter. 't Ging met een redelijk vaartje, geen bijzonder hoge snelheden gehaald. Het gemiddelde stond bij aankomst in Nijkerk op 29,9 km/u.

Na een kort bezoek ben ik weer in de Versatile gestapt om dezelfde weg terug te rijden. Ik ben om 21.30u vertrokken, het was dus al donker. De route Nijkerk - Lelystad is op zich wel een fijne route om door het donder te rijden. Vrijwel geen autowegen in de buurt, dus verblinding zit er niet in. Door de bossen bij Zeewolde is het soms wat lastig, dan wordt het erg donker en zijn de paden nat, wat de scheiding tussen pad en berm minder zichtbaar maakt. Op de Knardijk is het oppassen voor schapen. Vandaag viel het mee met de schapen, ze stonden in een kudde bij elkaar en waren al van ver te zien (glinsterende oogjes in het schijnsel van de lampen).

Ik moest wel een beetje zuinig doen met de batterijen. Op de heenweg was de batterij die ik in gebruik had al vrijwel leeg. Vlak voor de vakantie naar Engeland had ik een extra batterij gekocht, maar was die vergeten te laden, niet handig, nu had ik nog 1 pack volle batterijen voor de terugtocht. In principe zou het voldoende moeten zijn. Toch was ik blij dat ik zuinig met m'n tweede licht ben omgesprongen, want in Lelystad was de batterij toch behoorlijk leeg. Dat merk ik aan de frequentie van het knipperlicht, die is bij een lege batterij hoger dan bij een volle batterij. Dat viel me wel een beetje tegen. Maar het kan zijn dat ik met het nieuwe batterijpack heb gereden, wellicht dat die nog niet helemaal op volledige capaciteit is (dat gebeurt pas na een aantal keer laden).

Het is overigens wel oppassen met de stekkertjes van de batterij bij het aansluiten in de Versatile. Aan de batterijen zit de mannelijke stekker, aan de Versatile de vrouwelijke. Nu wil het wel eens gebeuren dat de vrouwelijke pooltjes naar achteren worden geduwd bij het aansluiten. Dat is een risico want als beide pootjes van het stekkertje dat doen, kan er sluiting ontstaan. Aangezien de beide aansluitingen (links en rechts) parallel zijn aangesloten kan die sluiting ook optreden als de andere batterij wordt aangesloten. Dat is mij een keer gebeurd in de Versatile van Martijn, met vlammen uit de batterij tot gevolg, geen fijne ervaring.
Vorige week ontdekte ik in mijn Versatile dat bij een van de stekkertjes een pootje ook naar achteren werd geduwd. Gelukkig is het makkelijk te herstellen door het pootje even uit het stekkertje te trekken en het krammetje, welke de poot op zijn plek moet houden, iets verder uit elkaar te zetten.

Na de vakantie

Afgelopen twee weken nog aardig wat gefietst. Na de vakantie is de conditie best goed. Vorige week twee maal naar het werk gefietst, op dinsdag en op vrijdag. Vandaag wederom naar het werk gefietst. Mijn "omleiding" in Almere om het spoorbaanpad te mijden bevalt me erg goed. Ik volg nu het Farflerpad en schamp het Kromslootpark. Een rustige route met mooie paden. Alleen de kruising met het Burgerspad is wat onoverzichtelijk, telkens maar hopen dat er geen andere velomobiel daar het pad kruist ;-) (je ziet ze niet he, die lage velomobielen).

Vorige week vrijdag reed ik van Amsterdam naar huis, rijdt er vanuit de richting Amsterdam een auto de Hollandsebrug op, op het deel dat bestemd is voor fietsers en langzaam verkeer, inclusief bussen. Vond het al wat vreemd daar een auto te zien rijden, want aan de andere kant van de brug is een bussluis waar die niet doorheen kan. Na dat ik zelf de brug had genomen zag ik dat het een cameraman was die zijn televisiecamera aan het uitstallen was. Ik vroeg me af wat er zo bijzonder was aan de Hollandse brug die dag.
Het tochtje verliep verder heerlijk, met een gemiddelde van net geen 30 km/u kwam ik in Lelystad. Ik was door het fietstochtje in een goed humeur, totdat... ik mijn mail ging lezen. Er was een mailtje van de fietsersbond binnen gekomen met daarbij een persbericht over de herstelwerkzaamheden van de Hollandse brug. Hoe meer ik van het persbericht las, hoe bozer ik werd. Per 14 september wordt de Hollandse brug afgesloten voor fietsers, wandelaars en langzaam verkeer. Daar voor in de plaats komt een pont welke vaart van 6.00u tot 22.00u. Tja, als fietser moet je natuurlijk wel vroeg naar bed.
De brug wordt vrijgemaakt voor de auto en snelbus. Een geselecteerde groep automobilisten kan in aanmerking komen voor vergoeding als ze in de spitsuren niet op de brug worden gesignaleerd, maar de trein nemen of thuis werken. Dat doe ik als sinds april, en krijg daar geen vergoeding voor, net als al mijn mede treinreizigers die al dag in dag uit met de trein naar Amsterdam reizen. Wat een geldverspilling. De hele situatie duurt tot juni 2008.
Ik ben benieuwd, ik hoop niet dat de pont mij veel extra reistijd gaat opleveren, want dan wordt het praktisch onmogelijk om te gaan fietsen.

Op de boot

Laatste dag in Engeland. Vanmiddag om 17.30u gaat de boot. Voordat het zover is fietsen we richting Noordzee. Het is prachtig zomerweer, bij de monding van de Tyne wachten we tot het tijd wordt om naar de boot te gaan.

Het wordt wel een dag van wachten. Om 15.00u gaan we richting boot. Daar mogen we ons opstellen bij andere fietsers. De boot is van een ander type dan op de heenweg. De boot heeft één uit-/ingang. Dat betekent dat alle vrachtauto's achteruit de boot op moeten. De meeste personenwagens kunnen wel vooruit de boot op en in de boot omrijden. De laatste auto's rijden ook achteruit de boot in. De fietsers zijn het sluitstuk en mogen na lang wachten om 18.00u de boot op. Gelukkig was het mooi weer en erg gezellig onder de fietsers.

Morgen nog 90 km fietsen naar Lelystad en dan zijn we weer thuis!

New Castle

We vertrekken uit Longhorsley. Vinden het niet erg de camping te moeten verlaten, het was de minst mooie camping van de vakantie. Gelukkig wacht ons een mooie tocht. We moeten ongeveer 45 km fietsen naar New Castle waar we een hotel willen nemen.
De tocht is fantastisch en gaat bijzonder snel. Voornamelijk afdalingen, het fietst heerlijk licht. De GPS leidt ons naar de binnenstad van New Castle. Ik heb 'm ingesteld op een willekeurig hotel in New Castle. Dat blijkt een nachtclub te zijn, niet geheel onze stijl. Een stukje terug kwamen we langs een Travelot hotel. Van belang is dat we onze fietsen goed kunnen parkeren.
Bij het Travelot hotel blijkt een parkeergarage te zijn waar we onze fietsen kwijt kunnen. Het karretje gaat mee de hotelkamer in.Het is wel even wennen, van de vrij camping een bedompte hotelkamer. Heb echt het gevoel dat de vakantie alweer voorbij is. We verblijven twee nachten in het hotel, donderdag gaat de boot uit New Castle terug naar IJmuiden (nou ja, de boot gaat elke dag, maar onze reis is voor donderdag geboekt).

Slechts 33 km

Vandaag breken we de boel weer op. We gaan weer verder terug richting New Castle, een camping in Longhorsley is het doel. We hadden ons voorbereid op een vrij heftige tocht. Vooral in het begin zit een zware klim. De tocht ging eerst naar Rothbury. Ik had gedacht dat we dan wel het zwaarste gedeelte hadden gehad.
Niet dus. Slechts 33 km in totaal gefietst, maar we hebben er ruim 4 uur over gedaan.
Met name het stuk na Rothbury was zwaar en hebben we vele malen de fietsen omhoog moeten duwen (20% helling).
Sommige afdalingen waren ook niet fijn met de zwaar bepakte fietsen. De trommelremmen waren nauwelijks toereikend. Mijn linker rem ging op een gegeven moment raar tikken. Bij een niet te stijl stuk heb ik de fiets stil gezet. Alles was ontzettend heet, ook de spaken, de spaken waren wel heel gelukkig. Nadat de remmen afgekoeld waren functioneerden ze weer normaal.

Moe kwamen we aan in Longhorsley. In de verte zagen we de camping al liggen. Kwa uistraling niet echt een aantrekkelijke camping. Maar goed, we blijven er maar twee nachten. Morgen brengen we nog even een bezoek aan Morphet en daarna gaan we naar New Castle.

Genieten

In Powburn blijven we tot zondag. Overdag hebben we goed weer, 's nachts wil het nog wel regenen. Een nacht was stormachtig. Onze buurman had problemen om zijn tent overeind te houden. Hij had z'n haringen niet ver genoeg in de rotsige bodem geslagen.

Powburn ligt vlak tegen het Northumberland National Park aan. We hebben hier een bezoek gebracht aan Ingram en zijn nog iets verder door gereden het park in, waar een mooie waterval was te bezichtigen. Het was een lange gestadige klim langs de rivier Breamish. De terugweg ging erg vlot, daar heb ik nog een record van 67km/u gehaald. Harder durfde ik niet vanwege de nogal vlagerige zijwind.

Het is goed te merken dat we hier in bergachtig gebied zitten. Er zijn hier heuvels waar je zelfs met lege Versatile niet tegenop komt (of nauwelijks). Naar beneden gaat heerlijk overigens. We hebben nog een bezoek gebracht aan Alnwick, waar de dichtsbijzijnde supermarkt was (20 km). Een erg leuke tocht met mooie afdalingen. Gezien de lange afdalingen op de heenweg zagen we wel een beetje op tegen de terugweg. Maar dat viel reuze mee, wellicht krijgen we al aardig wat bergbenen.

Powburn

Het is de bedoeling dat we vandaag 45 km naar het zuid-westen gaan fietsen, de bestemming wordt Powburn. Maar bij het wakker worden regent het en hebben we weinig zin om op te staan. In de loop van de ochtend besluiten we toch maar te gaan vertrekken. En zowaar bij het inpakken van de spullen wordt het droog, wat toch wel handig is. Als de tent leeg is en de fietsen vol begint het weer zachtjes te regenen, de tent krijgen we dus niet droog mee. Maakt niet uit, hij moet over een paar uur toch weer opgezet worden.

Een tijd lang volgen we de B6525. Een redelijk rustige weg. Als we Wooler in de verte zien liggen slaan we linksaf een smal landweggetje in. Dit wordt een weg met korte dalen en heuvels.

Wel een leuke route waarbij we ook nog een riviertje moeten oversteken. Het water stroomt over de weg heen, een paar centimeter hoog. Ik rijd als eerste door het stroompje, heel langzaam, de bodemgaten angstvallig in de gaten houdend, maar het kan net. Even dreig ik vast te komen zitten, m'n achterwiel spint op een stukje weg waar algen groeien. Maar het gaat net goed en kan natte voeten vermijden. Martijn heeft het karretje en ziet dat ik bijna vast kwam te zitten. Hij gokt erop dat het water niet te hoog staat en rijdt met een aardig vaartje door het water. Alles oke, binnen blijft het ook bij hem droog.

Nu is het niet ver meer naar de camping in Powburn. Bij aankomst blijkt de camping van totaal andere alure dan de voorgaande camping. Ik nam even een kijkje in het toiletgebouw, alles blonk, ik durfde er bijna niet naar binnen te gaan. Een erg mooie camping met een gezellig veldje voor de kampeerders (met tent).
De beheerders van de camping waren gelijk erg enthousiast over de fietsen. Voordat we weggaan moet er nog wel een foto gemaakt worden. We willen hier 4 nachten blijven, dus daar is nog tijd genoeg voor.
Het weer is inmiddels een stuk beter geworden. Af en toe schijnt de zon, en af en toe zwerven er dreigende wolken over. Maar meer dan dreigen doet het niet, het blijft gelukkig droog.