Waar was ik

't Is een tijd geleden dat ik hier wat gekrabbeld heb over mijn verwikkelingen met de Versatile. Betekent niet dat de fiets heeft stil gestaan. Hoewel, ik heb wel een paar maand fors minder gefietst dan wenselijk was. Ik kreeg steeds meer last van mijn linker knie, maar naar de dokter gaan, ho maar. Na de tocht op de ligfietsdag (eind maart) had ik behoorlijke last van mijn knie, daar moest toch wat aan gedaan worden. Ik heb daarop nieuwe pedalen besteld, eerst geprobeerd aan TDP pedalen te komen, maar de leverancier gaf weinig teken van leven. Nog gebeld erover, zou teruggebeld worden maar dat is ook niet gebeurd. Uiteindelijk Frog Speedplay pedalen gekocht. Ondertussen gunde ik mijzelf wat meer fietsrust. Moest ook wel, want door drukke tijden op het werk had ik weinig energie over voor lange fietstochten. Maar het gekke was dat de klachten in mijn knie nauwelijks beter werden door niet te fietsen. Een weekje vakantie in Zweden eind april deed wonderen. Maar in de werkweek die daarop volgde brachten de klachten weer terug, al was het in mindere mate. Hoezo stressklachten?
Inmiddels had ik mijn Speedplay pedalen gemonteerd en begon ik weer met fietsen. Eigenlijk beviel dat wel. Naar mijn werk fietsen (60 km enkele reis) leek me nog niet zo'n goed idee. Maar ik merkte wel dat de dagen na een redelijke fietstocht mijn knie beter begon te voelen.

Het ging zodanig goed met de knie dat ik een fietsvakantie wel aandurfde. Per 1 augustus zou ik van werkgever veranderen waardoor ik tot augustus het moest doen met de helft van de vakantiedagen waarvan er dus al een aantal waren verbruikt voor de vakantie naar Zweden. Een korte vakantie zou het dus worden. Eerst een weekje met projectorkest Nederlands Strijkers Gilde meespelen, en daarna zouden we nog een aantal dagen gaan fietsen.
Op dinsdag 22 juli zijn we (Martijn en ik) met de Versatiles vertrokken vanuit Lelystad richting Enkhuizen. Vanaf Enkhuizen hebben we de Zuiderzeeroute gevolgd. Ik had vanaf internet de route gedownload en in mijn GPS geplaatst. De route is goed bewegwijzerd. De GPS-route was alweer verouderd en week nog wel eens af van de bewegwijzerde route.

We hadden erg veel geluk met het weer. Op maandag had het nog flink gehoost, maar vanaf dinsdag waren het 4 mooie dagen met veel zon. Had ik zelf niet helemaal op gerekend waardoor mijn kale, onbedekte, bolletje na een dag al (te) rood was geworden.
Op de foto links rusten we wat uit. We zijn hier op de dijk, als ik me niet vergis, ter hoogte van Andijk. De eerste dag overnachten we op de natuurcamping bij Wieringerwerf.


Op woensdag moeten we weer verder. We rijden via de afsluitdijk naar Friesland waar we door diverse toeristische plaatsjes rijden waar we veel bekijk hebben in onze bolides. In Hindelopen nemen we even rust om wat te eten. De nieuwsgierigheid naar onze fietsen is vaak wel grappig. Het is vooral wel leuk te zien hoe mensen op de fiets reageren als je even niet in de buurt lijkt te zijn.

Na Hindelopen hebben we de route vervolgd tot we weer in onze eigen provincie waren. Op natuurcamping De Veenkuil hebben we overnacht.

Omdat mijn moeder vrijdag 70 wordt en die viert in Ermelo, willen we donderdag naar Zeewolde reizen. Dat betekent dat we een deel van de route moeten schrappen die donderdag een doorsteek maken vanaf Kuinder zo recht mogelijk naar Kampen. Dat is wel jammer want dat betekent dat we de Weerribben niet door komen. Andere keer maar eens rijden.
Vanaf Kampen volgen we de Zuiderzeeroute weer. Een mooi stuk met mooie fietspaden, vooral tussen Kampen en Elburg. Na Elburg blijken onze botten nog aan elkaar te zitten en rijden we de route verder via Harderwijk naar Horst. Bij Horst nemen we het pontje om bij camping Dasselaar in het Horsterwold te gaan overnachten. Dit betekent dat het einde van onze fietsvakantie in zicht is. Op vrijdag fietsen we nog even naar Ermelo en weer terug naar Zeewolde. Maar op zaterdag staan we alweer vroeg op om de vertrouwde route naar Lelystad te rijden. De Zuiderzeeroute hebben we inderdaad niet volledig rond gereden.

Rondje zeilen

Vandaag hebben we een leuk rondje gefietst. Vanmiddag eerst naar mijn broer en schoonzus in Ermelo gereden. De wind kwam uit het zuid-westen en was redelijk fors. Vanuit Lelystad richting Ermelo betekent dat dat de wind van rechts komt, een beetje van schuinvoor. Bij zo'n velomobiel geeft dat een mooie stuwing waardoor we tot Harderwijk in een lekker tempo met weinig inspanning kunnen fietsen. Na Harderwijk draait de weg meer tegen de wind in, waardoor het tempo wat terugzakt.
Na een gezellig verblijf op de verjaardag van mijn broer en schoonzus kruipen we weer in de fiets om naar Almere Haven te rijden. We willen daar een concert bijwonen van het Flevolands Symfonie Orkest. Vanaf Ermelo richting Nulde gereden en daar de Zeedijk richting de Nieuwe Sluis van Nijkerk genomen. Op de Zeedijk hadden we al lekkere zijwind wat een redelijk snelheid op leverde. Vervolgens na de sluis linksaf de Slingerweg genomen. Op een gegeven moment draaide de Slingerweg tegen de wind in totdat het fietspad bij de Eemmeerdijk uitkomt. Vanaf dat punt kregen we de wind schuinachter tot voorbij de Stichtse brug. Met een heerlijk tempo tussen 34 en 38 km/u reden we richting Almere Haven.

In Almere Haven nog even de chinees bezocht om vervolgens het concert in de Goede Rede bij te wonen. Was een leuk concert, mooi uitgevoerd, soms wat aan de trage kant, maar erg mooie orkestklank. Vooral in het laatst gespeelde werk, een deel uit Sinfonia nr 4 van Gade, was erg mooi gespeeld.
Na het concert weer de fiets in gestapt. Het had tijdens het concert een beetje geregend, maar het was inmiddels weer helemaal droog. Op de GPS probeerden we weer Almere Haven uit te komen. Hoewel Martijn het daar wel redelijk kent, was ik toch zo eigenwijs om de route van de routeplanner van de Fietsersbond te willen volgen. Maar vreemd genoeg stuurde die ons de busbaan op. Gelukkig was het niet al te moeilijk om met de GPS door de woonwijk de uiteindelijk aansluiting op het juiste fietspad te vinden. Richting Lelystad hadden we een strak windje schuin achter. Ook nu weer mooi tempo kunnen fietsen.

Snel, sneller, ......?

Vorige week een leuke themadag meegemaakt georganiseerd door de Nederlandse Vereniging van Human Powered Vehicles (N.V.H.P.V. dus). In Delft werden presentaties gegeven over de aerodynamica van de ligfiets.
Er zijn momenten dat ik de Versatile frusterend traag vind. Zeker in deze winterperiode gaat het allemaal niet hard. Al enige tijd loop ik erover te denken om over te stappen op de Quest. Maar ja, Martijn was nog niet helemaal overtuigd.

Maar bij de themadag zou door velomobiel.nl ook een presentatie gegeven worden over de ontwikkeling van de Quest. Die hebben we dus aangehoord, een erg leuk verhaal en voor mij een stimulans om nu maar echt eens een afspraak te maken voor een proefrit.

Afgelopen maandag gebeld en vandaag konden we terecht voor deze proefrit. De wind was stevig maar niet extreem. Op de heenweg naar Dronten hadden we de wind in de rug. Bij velomobiel kwamen tijdens de koffiepauze aan. We mochten in de Quest van Theo rijden. Martijn als eerste, zijn lengte kwam het meest overeen met die van Theo. Ik reed mee in de Versatile, tenminste zover 'k hem kon bijhouden. Wat een acceleratie zit er in die fiets. Tijdens de proefrit in de verschillende windrichtingen gereden. Alleen bij wind vanuit schuin achter kan je met veel inspanning de Quest nog een beetje bijhouden.
Na de korte proefrit was het mijn beurt, ik was benieuwd. Martijn fietst in de Versatile sneller dan ik, zou hij me bij kunnen houden? Niet dus. Ongekend wat een snelheid. Martijn verdween gewoon uit beeld. Met 37 tegen de wind in zonder dat je het uiterste uit je benen hoeft te halen. Mijn maximum in de Versatile op vlakke weg was 47 km/u bij uiterste inspanning, ik reed nu 52 met wind van opzij (beetje schuinachter). 't Was dat ik niet harder durfde, de andere stuurinrichting was nog erg wennen, maar er zat nog meer kracht in de benen. Echt on-ge-loof-lijk.

Tja, nu drie jaar wachten, nou ja wachten, gewoon doortuffen in de de Versatile natuurlijk. Ach ja, een tragere rit betekent langer genieten van de tocht (toch?). Wel nog even andere banden bij Tempelman gehaald, weer de oude vertrouwde Moirree. De HPV's waren me veel te traag, met name bij nat wegdek.

Zeilen naar Nijkerk

Vandaag een ritje naar Nijkerk en Amersfoort gemaakt. Martijn doet vandaag mee aan een dag voor blazerstrio's in de muziekschool van Amersfoort. Daar wilde ik wel even komen luisteren. Ik wilde ook nog even langs mijn ouders in Nijkerk, kwam mooi uit, dat ligt toch op de route naar Amersfoort.
Het was een heerlijk ritje naar Nijkerk. Er stond een forse wind. Ik had besloten om eens een andere route te rijden dan ik meestal rijd. Meestal ga ik via Zeewolde, een route van zo'n 48 km tot mijn ouders. Volgens de routeplanner van de fietsersbond kon ik dat inkorten tot 40 km. Mijn route was nu via de Torenvalkweg, Praamweg naar de Ibisweg. Op dit stuk had ik de wind bijna pal voor. Vooral op de Ibisweg ging het langzaam, waar ik op de Praamweg nog 27 kon rijden haalde ik op de Ibisweg met moeite 23 km/u. Bij de Dodaarsweg kon ik linksafslaan en kwam de wind van rechts, een beetje schuin achter. Nu kon het grote genieten beginnen. Doordat ik tegenlicht had van de zon kon ik m'n snelheid niet aflezen, maar 'k heb hele stukken in de hoogste versnelling gereden, dus dat moet toch wel boven de 40 zijn geweest. Bij de Schollevaarweg moest ik de punt van de Versatile weer tegen de wind in draaien. Een paar kilometer was het weer zwoegen om vervolgens via de Adelaarsweg weer verder naar Nijkerk te zeilen.

Gelukkig een rit met weinig inspanning. 'k Heb de laatste tijd wat last van mijn knieën waardoor ik een beetje tegen deze rit had opgezien. Maar door de voornamelijk gunstige wind kon ik de rit met weinig inspanning met mooie snelheden rijden. Tijdens en na de rit geen extra last van de knieën gekregen.

Na het bezoek aan mijn ouders ben ik weer verder naar Amersfoort gereden. Kon ik weer eens de route fietsen die ik vroeger dagelijks fietste naar school. Het valt me altijd op dat in Amersfoort de Versatile zoveel aandacht krijgt. 'k Heb het idee dat dat meer is dan in Lelystad of A'dam (afgezien van de toeristen).

Op de terugweg was het zeileffect in de polder iets minder maar toch ook niet heel ongunstig. Voordeel was dat de stukken waar ik op de heenweg pal tegen had, nu de wind achter had. Op de Praamweg, vlak voor de Knardijk kwam ik in het donker nog twee Questen tegen die richting Almere reden. De voorste had een felle ledlamp, de achterste een veel zwakkere koplamp met een gelig schijnsel. Ik kon niet zien wie het waren, mogelijk de gebroeders van Schoot die uit Dronten kwamen?

Koud en traag

Vandaag weer woonwerk route gefietst. Bij Almere weer eens het Spoorbaanpad genomen i.p.v. het Kromslootpark. Vorige keer werd ik onaangenaam verrast door het ontbreken van een fietsbrug op de route door Kromslootpark. Het hoge riet langs het Spoorbaanpad (tussen Almere Muziekwijk en de Hollandse brug) is gelukkig weg zodat er goed uitzicht is bij die vreselijke slingerbochten.
Het was vanochtend vrij koud, duurde lang voordat ik op temperatuur was. Echt van die door merg en been heen gaande waterkou. 't Was een beetje aan het misten, maar de mist hing vrij hoog meestal ging ik er onderdoor zodat ik niet veel last had. Als brildrager kan mist behoorlijk irritant zijn.

't Ging vandaag allemaal niet heel snel. De laatste tijd ook niet heel veel gefietst. Kan ook bijna niet anders, bij zo'n lange koude tocht op een normale werkdag moet je van de snelheid ook niet veel verwachten. Er moet immes ook energie over blijven om te kunnen werken.
Moet toch ook eens nadenken of de gaten in het voorruim 's winters niet wat dichter kunnen. Ik heb 't idee dat er een aardige koude luchtstroom langs m'n kuiten stroomt wat bijna kramp geeft.

Zeilen op de Knardijk

Vandaag ritje gemaakt naar mijn ouders in Nijkerk, mijn vader vierde zijn verjaardag. Heerlijk fietsweer, wel een straf windje maar ach, dat kan een velomobilist niet deren. Martijn was net hersteld van een griep en begon de dag met een lichte hoofdpijn, we zouden het dus rustig aan doen.

De route van Lelystad naar Nijkerk is op zijn Amerikaans aangelegd, je fietst of noord-zuid of oost-west, nou ja dat klopt niet helemaal maar de wegen staan wel haaks op elkaar.
Vandaag een andere route gereden dan gebruikelijk. We reden altijd via de Knardijk tot aan Zweewolde en dan langs het Veluwemeer richting de nieuwe sluis bij Nijkerk. Vandaag hebben we de Knardijk gevolgd tot de Hoge Vaart, daar het fietspad genomen wat parallel loopt aan de Hogevaart tot aan de Adelaarsweg. Vanaf de Adelaarsweg ga je dan richting nieuwe sluis van Nijkerk.

De windrichting was of pal voor (Meerkoetweg, en fietspad langs de Hoge Vaart), of zijwind. Vooral op de Knardijk hadden we fikse zijwind, een klein beetje achter. Goh, wat is dat toch machtig mooi in een velomobiel. Eindelijk heb ik weer eens kunnen zeilen in m'n fiets. De fiets wilde maar harder en harder, met een beetje inspanning ging ik bijna 50 km/h. 't Is dat we op weg waren naar mijn ouders, maar je komt in de verleiding om daar heen en weer te blijven fietsen, zo'n fantastiche ervaring.
De nieuwe route bevalt wel, hoewel die niet korter was dan de oorspronkelijke, misschien wel ietsje langer. 't Is wel een erg mooie route.

Oh ja, tijdens de terugweg ben ik de 10.000km gepasseerd.

Brug weg, pont weg

Vandaag weer een tochtje woon-werk gemaakt met de Versatile. Vanochtend werd ik tijdens deze tocht weer eens verrast door een afsluiting zonder omleiding. De Farflerbrug ligt op de kade. Mooi is dat, waar dan heen te gaan. Je kan daar twee kanten op Almere-Haven in of richting Muziekwijk/literatuurwijk. Met Haven heb ik slechte ervaringen, Muziekwijk heb ik ooit gewoond, dus wellicht dat ik de route nog een beetje weet. Op gevoel toch een goede route kunnen vinden om de barrière heen.
Het volgende obstakel is de pont, op de heenweg heb ik geluk, de laatste vrachtwagen rijd net de pont op als ik aankom. Ik kan nog mooi mee en de pont vertrekt vrij snel. Dat is geluk hebben want er is maar een pont vandaag. Vorige week viel het me al op dat een van de ponten schade had aan de laadklep. Die is nu zeker in reparatie.
Mijn snelheid was vanochtend niet bijster hoog, gemiddelde van 26. Vanaf de pont ging het steeds harder regenen, op gegeven moment toch maar even gestopt om het dakje te bevestigen. Die HPV banden worden ontzettend traag met zulk nat wegdek, het zuigt aan de weg lijkt het wel. De stoplichten werkten ook niet erg mee in A'dam.

De terugweg verliep meer voorspoedig, behalve bij de pont, die kwam net aan de overkant aan toen ik arriveerde. 'k Moest dus een minuut of 10 wachten in de waterkou. 'k Ben benieuwd hoe lang deze pont mee gaat, bij aankomst moest een vrachtwagen de laadklep naar beneden duwen.
M'n fiets wilde graag naar huis, hoe dichter ik bij Lelystad kwam, hoe meer profijt van de gunstige wind. Vooral het laatste stuk tussen Knardijk en Lelystad ging lekker.